To z pozoru proste pytanie nieco trudniejszym się staje gdy zadamy je kierowcom wjeżdżającym do osiedlowej „strefy zamieszkania”. Z naszych obserwacji wynika, że niewielu posiadaczy „czterech kółek” dysponuje wiedzą na ten temat. Wielu z nich pojęcie „strefa zamieszkania” bardzo często myli z takimi pojęciami jak: „obszar zabudowany”, „strefa ograniczonej prędkości” i „strefa ograniczonego postoju”.
Strefa zamieszkania to obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi (D-40, D-41).
Ustawa Prawo o ruchu drogowym określa, że:
– w strefie zamieszkania piesi mogą korzystać z całej szerokości drogi i mają pierwszeństwo przed pojazdami,
– postój pojazdów dozwolony jest wyłącznie w miejscach wyznaczonych w tym celu,
– dopuszczalna prędkość pojazdu lub zespołu pojazdów wynosi 20 km/h.
Wyjeżdżając ze strefy zamieszkania, włączamy się do ruchu i zobowiązani jesteśmy bezwzględnie ustąpić pierwszeństwa innym pojazdom.
Zgodnie z par. 58 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 31.07.2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 170, poz. 1393) znak D-40, w „strefie zamieszkania” istnieje możliwość występowania urządzeń wymuszających powolną jazdę (np. progi zwalniające) bez oznaczania ich znakami ostrzegawczymi.
W strefie należy więc jeździć powoli, nie przekraczając 20 km/h. Aby zapobiec szybszej jeździe, stosuje się zwykle progi zwalniające, ale niestety wielu kierowców po przejechaniu ich mocno wciska pedał gazu, lekceważąc podstawowe obowiązujące ograniczenie.
Istotnym jest również, że w strefie tej nie ma również konieczności oznakowania przejść dla pieszych, dlatego też kierowcy pojazdów powinni zachować szczególną ostrożność podczas jazdy.
dodano dnia: 10-03-2014
opublikował: Krzysztof Cieśliński